De ACOD kondigt een reactiedag aan op 10 oktober tegen het beleid van de regering Michel in de openbare diensten. Alle sectoren mogen die dag invullen naar eigen keuze. ACOD Spoor beslist tot een 24-urenstaking en meteen staat het hele land op z’n kop. De vakbond is plots degene die ons land in de dieperik zal storten: we zullen er zwaar voor moeten betalen en we zijn onverantwoordelijk bezig… Kortom, we zijn de schuld van alles wat er misloopt in dit land. Ja, hallo?

Zouden we niet beter terugkeren naar de essentie van dit alles: de redenen waarom we dit najaar actie voeren? Wat zijn de problemen waarmee we geconfronteerd worden? Door welke maatregelen werden die problemen veroorzaakt? Dit debat werd gisteren helaas niet gevoerd. Maar de ACOD is alvast van plan dit in de komende weken en maanden wel te doen.

Je zal geregeld onze opiniestukken kunnen lezen – ook van onze sectoren. We zullen de verzinsels van de regering Michel rechtzetten met feiten en cijfers over privatisering in de openbare sector, over minimale dienstverlening, over pensioenen, over veiligheid, over koopkracht, over de begroting en de staatsschuld, over armoede, over de afbouw van de openbare diensten en over het schuldig verzuim van de regering in een aantal dossiers.

Want neen, de regering Michel-De Wever (sta me toe) is echt niet goed bezig. De effectentaks blijkt – zoals we verwacht hadden – een doekje voor het bloeden. Er zijn plannen voor de privatisering van onze overheidsbedrijven, maar ook dat zal de staatsschuld niet verminderen of het gat in de begroting doen krimpen. Dat de regering intussen blijft inzetten op minimale dienstverlening is eigenlijk een teken van zwakte. De hoognodige investeringen in de openbare diensten blijven immers uit. En mensen mogen dan wel ‘belastingvrij’ bijverdienen, maar ze verliezen tegelijk wel een aantal rechten elders.

En ja, Bart De Wever ontbindt vandaag in de Gazet van Antwerpen (waar anders?) nog maar eens zijn duivels. Hij stelt dat de werkgevers tevreden zijn. Waarom zouden we dan klagen? Voor de werknemers geldt echter vooral: zwijgen en ondergaan.

Niet met de ACOD! Wij zijn geen vakbond die ondergaat zonder ertegen in opstand te komen. Wij kijken niet lijdzaam toe! Nu niet reageren is geen optie. Voor onze werknemers, zeker. Maar ook voor de gebruikers van die openbare diensten, voor hun dienstverlening en voor hun toekomst.