“Migranten zijn niet onze tegenstanders, maar wel onze medestanders”

 


Op de volgende pagina’s kunnen we een interview lezen met Caroline Gennez, die als minister van Ontwikkelingssamenwerking meer uitleg geeft bij haar beleidsdomein. Wat vind je van haar visie en werk?


Chris Reniers: “Minister Gennez levert heel goed werk om van ontwikkelingssamenwerking een meer zichtbaar en essentieel onderdeel van het Belgisch buitenlands beleid te maken. Terecht spreekt ze ook consequent over ‘internationale solidariteit’ in die context.
Solidariteit is een woord dat syndicalisten hoog in het vaandel dragen. Ook internationale solidariteit is dus voor ons belangrijk. In de eerste plaats omdat we aan inwoners van landen waar de noden zeer groot zijn humanitaire en structurele ondersteuning kunnen bieden om hun problemen ter plekke op te lossen. Zij willen, net als iedereen, hun eigen toekomst en die voor hun kinderen en kleinkinderen dicht bij huis kunnen opbouwen.
Er is toch niemand die, uitgebuit door mensensmokkelaars, vrijwillig, met niet meer dan wat kleding, in een gammel bootje stapt met veel te veel mensen aan boord om woelige oceanen en zeeën te doorkruisen op weg naar een betere toekomst? Toch niet als je in eigen land betere, veiligere en meer democratische woon- en werkomstandigheden zou hebben? Daarom is het belangrijk dat er vanuit het westen een grote internationale structurele ondersteuning komt voor het globale zuiden.”


Succesvolle internationale solidariteit kan dus helpen om een deel van de asiel- en migratiecrisis op te lossen. Wat moet er op die terreinen verbeteren?


Chris Reniers: “Wie vanuit oorlogsgebieden onveilige situaties ontvlucht en hier opvang en asiel zoekt, moet op een menswaardige manier behandeld worden. We moeten die mensen integreren in onze maatschappij, een toekomstperspectief bieden en Vlaanderen tonen als de warme regio die het is.
Als je naar de meest recente politieke peilingen kijkt, zou je dat in twijfel durven trekken. Vlaams Belang haalt dan wel een hoge score, maar tegelijk vraagt dat nuance. Veel mensen die voor het Vlaams Belang willen stemmen, houden ook erg vast aan de sociale zekerheid en onze sociaal-economische verworvenheden. Voor Vlaams Belang is dat niet zo belangrijk. Ze spelen liever in op de al dan niet ingebeelde angsten van de kiezer voor vreemdelingen.
Het is echter duidelijk dat het Vlaams Belang geen sociale partij is en geen grote inspanningen zal doen om onze welvaart op peil te houden.
Tegelijk gaan ze ook voorbij aan het feit dat onze arbeidsmarkt nood heeft aan extra helpende handen, zeker op middellange en lange termijn. Als je belang hecht aan een goede sociale zekerheid en een goed sociaal-economisch klimaat, als je wil dat de gaten in de arbeidsmarkt worden gedicht en dat er voldoende personeel is in ziekenhuizen, ouderenzorg, kinderopvang of onderwijs, dan weet je dat kiezen voor het Vlaams Belang geen oplossing is. Migranten moeten bekeken worden als kans om onze eigen welvaart en veiligheid te garanderen. Ze zijn niet onze tegenstanders, maar wel onze medestanders.”


Ondertussen werden we opgeschrikt door het dreigend faillissement van busbouwer Van Hool. Kunnen we nog iets doen om daar banenverlies te vermijden?


Chris Reniers “Van Hool is een schoolvoorbeeld van een niet al te best gemanaged bedrijf. Er zijn nu minstens 1.000 arbeidsplaatsen bedreigd en er is dringend nood aan een oplossing. Dat kan geen eenvoudige zaak zijn, zoals het losweg toestoppen van overheidssubsidies. Die moeten immers gekoppeld worden aan duidelijke doelstellingen en criteria, onder meer op het vlak van duurzaamheid, lokale tewerkstelling en dergelijke.
Daarnaast kunnen we ook vragen stellen bij de beslissing van De Lijn om nieuwe elektrische bussen aan te kopen in China, omdat die de goedkoopste waren. Dat mag nooit het enige of totaal overwegende criterium zijn bij de toewijzing van een concessie.
Toch mag hierbij wel opgemerkt worden dat ook de Vlaamse regering hier boter op het hoofd heeft. De jarenlange besparingen op de budgetten van De Lijn door de Vlaamse regering, maakte dat de opties voor De Lijn zeer beperkt waren en de keuze voor goedkope Chinese bussen dus des te verlokkelijker bleek. De Vlaamse regering speelt dus ook een rol in dit verhaal en is eigenlijk indirect medeverantwoordelijk voor dit sociaal drama.”