Hendrik Bogaert, staatssecretaris voor Ambtenarenzaken, komt verklaren dat het overleg tussen hem en de ambtenarenbonden zo vlot verloopt. Dat hij er alle vertrouwen in heeft zijn beleid te kunnen doordrukken omdat het de logica zelve is. Dat de vakbonden onredelijk zijn en niet de ambtenaren vertegenwoordigen, alleen hun achterban. Als statement kan dat tellen! Zeker gelet op het feit dat staatssecretaris Bogaert pluimen op zijn hoed steekt die hem niet toekomen.

Op het Comité A van gisteren werden 5 van de 6 voorstellen goedgekeurd, dixit Bogaert. Sta me toe daar enkele kanttekeningen bij te plaatsen.

- Het protocol met betrekking tot de conflictbeheersing en sociale dialoog is enkel de verdienste van Bogaerts voorgangster Inge Vervotte en van de vakbonden die ernstig werk geleverd hebben. Bogaert heeft alleen maar af te werken.

- Drie andere besluiten betreffen enkel technische kwesties inzake o.a. arbeidsongevallen.

- Het dossier met betrekking tot de loopbaanonderbreking is pure Kafka, waar Bogaert en De Coninck elkaar de hete aardappel doorschuiven. Nietmand wil immers de geestelijke vader of moeder zijn van een gedrocht dat louter omwille van besparingsredenen uitgedacht werd en dat technisch zo lek is als een zeef. Niet alleen wordt aan de ambtenaren een boel verworvenheden ontnomen onder het mom van harmonisering, ze krijgen ook lagere uitkeringen (daar geldt de harmonisering dan weer niet). Ook weet op dit moment niemand de ambtenaren te vertellen wanneer, hoe en tegen welke voorwaarden de loopbaanonderbreking kan genomen worden en wat wel en wat niet meetelt voor het pensioen…

Gisteren ontving staatssecretaris 38.000 handtekeningen als protest tegen zijn beleid. Diezelfde handtekeningen mogen meteen gezien worden als een ruime en hartverwarmende ondersteuning van het vakbondsbeleid en een duidelijke afkeuring van Bogaerts politieke en mediatieke demarches. En sociale verkiezingen gaan daar niets aan veranderen.