Het gemeenschappelijk vakbondsfront ACOD Spoor-ACV Transcom verzet zich krachtig tegen de geplande overheidsmaatregelen die de pensioenrechten van spoorwegpersoneel aantasten. Dit is een regelrechte contractbreuk.

Het beeld van NMBS-personeel dat op 55-jarige leeftijd met pensioen gaat, is misleidend. In werkelijkheid gaat slechts een handvol mensen per jaar op die leeftijd met pensioen vanwege een rijdende loopbaan. Feiten doen er blijkbaar niet meer toe: een klein aantal mensen per jaar bepaalt ineens het pensioendebat voor duizenden spoorwegwerkers. De echte vraag is niet hoe lang iemand kan werken, maar hoe lang het werkbaar blíjft.

Het spoorwegpersoneel werkt onder zware omstandigheden: zeer onregelmatige dienstroosters en shiften, nachtwerk, in alle weersomstandigheden en structurele personeelstekorten die de werkdruk verhogen en het gezinsleven onder druk zetten.

De regering had acht maanden nodig om een coalitie te vormen mede door het discussiëren over een meerwaardebelasting, maar besliste in een pennentrek dat spoorwegpersoneel langer moet werken voor minder pensioen, zonder enig overleg met de vakbonden.

Besparingen en privatisering bedreigen spoor en reizigers

Alsof de pensioenkwestie nog niet genoeg was, worden met het begrotingstraject Arizona besparingen opgelegd aan de NMBS: 675 miljoen euro in vijf jaar. Tegelijkertijd werd recent 600 miljoen euro uitgegeven aan consultants…

Daarnaast dreigt de ontmanteling van HR Rail de definitieve splitsing en privatisering van de NMBS in gang te zetten. Het splitsen van HR Rail in twee personeelsdiensten (NMBS en Infrabel) is geen oefening in efficiëntie, maar het doelbewust onwerkbaar maken van het spoor. Het spoorbeleid van deze regering is als een slecht schaakspel: eerst de pionnen wegsnoeien en dan doen alsof privatisering de enige zet is. Men creëert opzettelijk chaos en inefficiëntie om privatisering als enige oplossing te verkopen.

Echte efficiëntie betekent één sterk, geïntegreerd spoorbedrijf, geen versnipperd systeem dat consultants en managers verrijkt terwijl de dienstverlening achteruitgaat. Meer managementstructuren, meer directiecomités, meer raden van bestuur, meer consultants – en minder stiptheid, minder personeel en minder treinen. Wat een efficiëntiewinst! Een trein moet stipt rijden, geen bestuurskamer vullen.

Actieplan: stakingen de komende maanden

Op 25 en 27 februari keurden de vakbondsinstanties van het gemeenschappelijk front een uitgebreid actieplan goed. Naast de voorbije spoorwegstaking (17 maart) en algemene interprofessionele staking (31 maart), komen er nog stakingsdagen bij het spoor in de volgende vijf maanden. Indien interprofessionele of intersectorale acties worden georganiseerd, zullen deze de spoorwegstakingen vervangen.

De stakingsaanzeggingen gelden voor al het personeel van de Belgische spoorwegen en haar dochterondernemingen en zijn van toepassing op het gehele netwerk en alle werkplekken van de NMBS, Infrabel en HR Rail.

Waarom deze acties?

De recente stakingen in de spoorsector roepen begrijpelijk vragen op bij reizigers die hinder ondervinden. We beklemtonen echter dat deze acties niet gericht zijn tegen de reizigers, maar tegen een beleid dat het spoor helemaal onwerkbaar maakt met alle gevolgen voor de openbare dienstverlening.

Stakingen zijn altijd een laatste middel. Wij proberen eerst via onderhandelingen tot oplossingen te komen, maar wanneer de regering structurele problemen bij het spoor blijft negeren, rest ons geen andere keuze. De verantwoordelijkheid voor de verstoring ligt bij de regering, die weigert in te gaan op redelijke eisen voor een rechtvaardige pensioenregeling, betere werkomstandigheden en dienstverlening.

De stakingen draaien om structurele personeelstekorten, hoge werkdruk en een gebrek aan investeringen door decennialange besparingen vanuit de overheid en het doelgericht splitsen van de operationele werking bij het spoor tussen operator NMBS en infrastructuurbeheerder Infrabel. Deze problemen leiden niet alleen tot slechte arbeidsomstandigheden, maar ook tot vertragingen, afgeschafte treinen, beperkte treinsamenstellingen (zelfs bij minimale dienst) en onbetrouwbare dienstregelingen. Door nu actie te voeren, voorkomen we een verdere achteruitgang van het spoor en beschermen we de reizigers op lange termijn.

Günther Blauwens