Stop met besparen voor de openbare sector breekt

Een brutale aanval op de openbare diensten

De openbare sector lijdt al vele jaren door een tekort aan investeringen en toch beslist de Arizona-regering om nog extra te besparen op zowel personeel als middelen. Het lijdt geen twijfel dat op korte, middellange en lange termijn de werking van de openbare diensten verder in de problemen zal komen. Burgers zullen steeds minder dienstverlening krijgen en verliezen daarbij een aanzienlijk deel van hun koopkracht.

De ACOD vraagt:

• betaalbaar en toegankelijk openbaar vervoer;
• gezondheidszorgen voor iedereen met voldoende handen aan het bed;
• onderwijs waar ieder kind een geschikte plaats vindt;
• gegarandeerde netheid en veiligheid van de publieke ruimte;
• energiezekerheid die iedereen kan betalen;
• steun voor het behoud van onze culturele sector;
• intergenerationele solidariteit met respect en gelijke behandeling voor en van iedereen;
• …

Dit kunnen we alleen realiseren met meer fundamentele en toekomstgerichte investeringen in de openbare diensten.

De blinde afbraak van de pensioenen

De hervorming van de pensioenen is het stokpaardje van de Arizona-regering en de huidige en toekomstig gepensioneerden in de openbare sector zijn hun voornaamste slachtoffer. Zonder te kijken naar de financiering binnen de verschillende pensioenstelsels en zonder oog te hebben voor extralegale voordelen hakt de federale regering met de botte bijl in op de verworven rechten. Deze pensioenafbraak leidt ertoe dat velen veel langer voor minder pensioen zullen moeten werken. Egalisatie naar beneden, lees: iedereen in de pensioenproblemen, is ook hier blijkbaar het stokpaardje van de regering.

We zien bovendien een grote onevenredigheid in de behandeling van de pensioenproblematiek. Het snijden in de ambtenarenpensioenen gaat in vanaf 1 juli 2025 terwijl maatregelen als een extra belasting op de tweede pensioenpijler of op de buitenlandse pensioenen voorlopig slechts een voornemen blijven. Ook de pensioenen van de zelfstandigen blijven volledig buiten schot, hoewel die de voorbije jaren enorm stegen, terwijl zelfstandigen daar niet voldoende sociale bijdragen voor betaalden. De tekorten die daar opgelopen worden, moeten nu blijkbaar bijgepast worden door te snijden op het hoge ambtenarenpensioen, dat wel steeds correct en aanzienlijk belast werd.

Speel generaties niet tegen elkaar uit. Wat baat het te snoeien in het pensioen van de (groot)ouders als je nadien de rekening gepresenteerd krijgt van het woonzorgcentrum? Goede pensioenen moeten een basisprincipe zijn van elke regering, niet een verdienmodel.

De niets ontziende afbouw van de sociale zekerheid

Op dit moment is er nog een groeinorm in de sociale zekerheid. Niet echter voor de langdurig werklozen of langdurig zieken. Er wordt gezocht naar extra financiële middelen om de begroting op orde te krijgen door de werkloosheidsuitkering in de tijd te beperken en ook strenger op te treden tegen langdurig zieken.

Wie 35 jaar lang aan 4/5de gewerkt heeft zou uit de boot vallen en geen recht op werkloosheid krijgen. We maken ons ook zorgen over de gevolgen voor wie seizoensarbeid verricht of wie slechts contracten van 10 maanden krijgt en in juli en augustus noodgedwongen moet stempelen (zoals het AMVD-personeel). Ook zij dreigen hun werkloosheidsuitkering te verliezen.

Langdurig zieken moeten volgens het regeerakkoord meer geactiveerd worden om terug aan het werk te gaan. Op welke manier dit moet gebeuren is vooralsnog onduidelijk. Behalve dreigementen over het schrappen van een uitkering verwacht de regering initiatief van de werkgevers, maar het is nog maar de vraag of zij de mogelijkheid en de wil hebben om langdurig zieken opnieuw op de werkvloer in te schakelen in een aangepast werkregime.

Intussen is het personeel van de OCMW’s bezorgd over de aanpassingen voor werkzoekenden en langdurig zieken. Indien zij hun uitkering verliezen zullen deze mensen immers genoodzaakt zijn aan te kloppen bij het OCMW voor een leefloon. De OCMW’s hebben momenteel noch de mensen of de middelen om een dergelijk grote toevloed van nieuwe dossiers te behandelen. Het personeel zit nu al op zijn tandvlees.

En alsof dat alles nog niet genoeg is, zullen termijn ook het remgeld (het bedrag dat je zelf betaalt voor je doktersbezoek), de kosten voor medicatie, de prijs van een hospitalisatie en dergelijke onvermijdelijk verhogen. Je zal dus meer moeten betalen voor je medische zorgen.

De ernstige aantasting van de index

In haar paasakkoord besliste de federale regering om de lonen in de openbare sector vertraagd te verhogen bij een overschrijding van de spilindex. Het getroffen overheidspersoneel zal daardoor drie maanden langer moeten wachten op een indexatie van de lonen, waardoor ze een paar honderd euro per jaar kunnen verliezen. Ook gepensioneerden en mensen met een uitkering worden getroffen door deze beslissing die de index op termijn op de helling zet. Al deze mensen worden zo gebruikt als sluitstuk om de begroting op orde te krijgen.

De ondoordachte afschaffing van het statuut

De Arizona-regering wil van contractuele tewerkstelling de norm maken bij de overheid. Het statuut – garantie op de neutraliteit en onafhankelijkheid van het overheidspersoneel – verdwijnt daarbij op termijn vrijwel volledig.

De afwezigheid van een rechtvaardige fiscaliteit

Het is duidelijk dat de rechtse partijen in de Arizona-coalitie weinig zin hebben om de meest vermogenden te laten betalen. Ze halen de centen liever bij Jan Modaal. Nochtans is een rechtvaardige fiscaliteit met een vermogenskadaster de oplossing om inkomsten binnen te krijgen en besparingen op openbare diensten en op kap van de burger te vermijden.

De Arizona-regering snijdt met haar hervormingen zodanig diep in het vlees, dat ze los door het bot gaat en zo de openbare sector breekt. De ACOD roept op om te stoppen voor het te laat is.