Het is een jaar van verkiezingen en op 9 juni staan er drie geprogrammeerd: Vlaamse, federale en Europese. Waarom zijn elk van deze verkiezingen zo belangrijk?

Chris Reniers: “Voor Vlaanderen hopen we op een regering met socialisten. Die kunnen echt wel het verschil maken en een halt toeroepen aan het desastreuze beleid van de huidige Vlaamse regering, die voor de Vlaming weinig tot niets heeft verbeterd. Er is dringend nood aan beleid dat de kwaliteit van het onderwijs verhoogt, het openbaar vervoer versterkt, de wachtrijen in de gehandicaptenzorg wegwerkt, het aanbod en de arbeidsvoorwaarden in de kinderopvang verbetert en de ouderenzorg betaalbaar houdt. Dit zijn slechts enkele thema’s waar een duidelijke beleidsbreuk nodig is.”

Op federaal niveau zaten de socialisten wel in de regering. Waarom blijft hun aanwezigheid daar noodzakelijk?

Chris Reniers: “Onze sociale zekerheid staat zwaar onder druk en we moeten er alles aan doen om te zorgen dat die goed gefinancierd blijft. Het principe van solidariteit tussen alle burgers moet immers staande gehouden worden. Anders verworden we tot een maatschappij waarbij solidariteit vervangen wordt door liefdadigheid, zoals we dat al zien in de VS, het Verenigd Koninkrijk en Nederland. De afbouw van de sociale zekerheid is daar hoe langer hoe meer een feit. Gewone mensen krijgen er geen terugbetaling meer voor tandzorg en er wordt ook gesneden in de terugbetaling van andere essentiële zorgverlening. Voorts probeert men ook te besparen op de werkloosheid – doorgaans onder het mom dat sociale fraude moet gekortwiekt worden.

In eigen land zien we een gelijkaardige tendens, maar wanneer we de vergelijking maken tussen het verlies aan belastinggeld door sociale fraude enerzijds en fiscale fraude en ontduiking anderzijds, is duidelijk dat we eigenlijk nood hebben aan een goede fiscale hervorming, met meer middelen voor inspectie en controle.”

Met de verkiezingen voor de deur voeren de rechtse partijen ook de druk op de openbare diensten op, hun favoriete budgettaire schietschijf.

Chris Reniers: “Momenteel worden allerlei wilde voorstellen gelanceerd door rechtse partijen, zoals het vervangen van een deel van de ambtenaren door artificiële intelligentie of het aantal aanwervingen terugdraaien. Het mag niet verbazen dat dergelijke partijen gestuurd worden door werkgeversorganisaties als Voka, VBO en Unizo. Die menen dat enkel private ondernemingen voor economische welvaart zorgen in ons land. Terwijl net goed werkende openbare diensten de eerste belangrijke pijler zijn voor de koopkracht van de burgers. Goed werkende openbare diensten zorgen ook voor een evenredige en rechtvaardige maatschappij, waar iedereen toegang heeft tot essentiële en noodzakelijk dienstverlening.

Er is dus net nood aan structurele investeringen in openbare diensten, gekoppeld aan een robuuste langetermijnvisie. De ACOD zal zich daarom met alle kracht verzetten tegen deze soort voorstellen. Door hun simplisme vinden die misschien wel gemakkelijk gehoor, maar hun uitwerking kan een verwoestende invloed hebben op onze maatschappij.”

Er zijn ook Europese verkiezingen. Waarom verdienen die onze aandacht?

Chris Reniers: “De Europese Commissie heeft België een besparing opgelegd van 27 miljard euro voor de komende zeven jaar. Om deze plannen bij te sturen is het noodzakelijk dat rechts niet versterkt wordt in het Europees Parlement en we meer progressieve krachten hebben. Die beseffen immers maar al te goed dat nu besparen nefast zal zijn voor de economie van ons land. We moeten net investeren in onze maatschappij en economie, willen we niet alleen de concurrentie met andere grootmachten aankunnen, maar ook voorkomen dat een groot deel van onze bevolking de volgende zeven jaar de buikriem strak zal moeten aanhalen.”

Het gaat dus overal om een strijd van links tegen rechts?

Chris Reniers: “We kunnen ons niet veroorloven dat op 9 juni rechts en extreemrechts versterkt uit de verkiezingen komen. Niet alleen zorgen zij voor een zwaar gepolariseerde maatschappij, waarin mensen tegen elkaar opgezet worden, maar zij stellen ook onhaalbare oplossingen voor voor problemen als migratie. Denken dat Vlaanderen een ommuurde enclave aan de Noordzee kan worden - waarin Vlaams Belang kan bepalen wie hier kan binnenkomen, leven, werken en wonen - is de waarheid zwaar geweld aandoen. Zo een redenering houdt geen rekening met Europese en mondiale realiteit. Mensen isoleren is nooit een oplossing. Samenleven vraagt immers samenwerking, respect en openheid ten aanzien van  anderen.”