Er is al veel inkt over gevloeid, ook in deze Tribune: de onderhandelingen over de 5 sporen met de Vlaamse regering verlopen verre van vlot. Vooral de voorstellen om de vaste benoeming te laten uitdoven (met onder meer gevolgen voor de ambtenarenpensioenen) en de afschaffing van een voordelige ziekteregeling voor ambtenaren zijn een doorn in het oog van de vakbonden. Gezien vooral Open VLD met minister van Ambtenarenzaken Bart Somers daaraan vasthoudt – met de hete adem van de N-VA in de nek – openden ACOD, VSOA en ACV Openbare Diensten een dialoog met Voka. Gezien de invloed van deze organisatie op partijen, is het misschien mogelijk via deze weg bijsturingen te verkrijgen.

De druk van de N-VA op Open VLD is niet verwonderlijk, gezien de erbarmelijke verstandhouding tussen beide partijen en de gemeenschappelijke kiezersvijver waaruit ze vissen. Toch blijft het standpunt van de N-VA bizar, omdat minister van Onderwijs Ben Weyts het ambtenarenstatuut voor het lerarenkorps de hemel in prijst. Heeft deze partij dan twee gezichten?

Aan de andere kant proclameerde N-VA-voorzitter Bart De Wever ruim tien jaar geleden al: “Voka is mijn echte baas, als Voka niet tevreden is, ben ik niet tevreden.” Voka is het Vlaams netwerk voor ondernemingen dat vooral de grotere bedrijven groepeert. Opmerkelijk genoeg heet zijn ledenblad ‘Voka Tribune’ en wordt het druk gelezen op alle N-VA-kabinetten, dat van minister-president Jambon incluis. In de veronderstelling dat een partijvoorzitter niet mag liegen, namen wij de proef op de som. Op initiatief van de ACOD, gevolgd door VSOA en ACV, vroegen we half juni een onderhoud met Hans Maertens, gedelegeerd bestuurder van Voka.

Daags na onze vraag ontvingen we al een positief antwoord onder de vorm van een afspraak met de gedelegeerd bestuurder zelf. Tijdens een twee uren durend onderhoud legden wij onze grieven uit en verduidelijkten we welke de verschillen zijn tussen een statutair en een contractueel personeelslid van de Vlaamse overheid. We legden uit dat wat de Vlaamse regering wil enkel een principezaak is waar noch de burger, noch de bedrijven die Voka vertegenwoordigt, beter van worden, integendeel.

Ook zegden we hem dat we liever niet zouden staken gezien de economische toestand in post-coronatijden, met de gevolgen van de geopolitieke toestand op voedsel- en energieprijzen er bovenop. Een staking bij de Vlaamse overheid heeft grote gevolgen voor binnenscheepvaart (alle bedrijven op industrieterreinen aanpalend aan de waterlopen) en de zeevaart (havens Antwerpen, Zeebrugge en Gent). Bij stakingen tijdens de vorige legislatuur kwamen we zo aan de piketten tegenover deurwaarders met dwangbevelen te staan die door Voka uitgestuurd waren om de binnenschippers te ondersteunen. De economie kan stakingen dus missen als kiespijn, maar het is ons enige verweer tegen de onwerkelijke plannen van de Vlaamse regering om het statutair ambt uit te roeien.

Waarom dus spreken met de pionnen uit de Vlaamse regering als we rechtstreeks met de baas kunnen onderhandelen? We geloven dat Voka de N-VA tot rede kan brengen en er dus niet langer over de uitdoving van het ambtenarenstatuut en de afschaffing van de huidige ziekteregeling zal gesproken worden tijdens deze en volgende legislaturen.

Ambtenaren zijn plichtbewuste mensen die moeten kunnen werken zonder politieke druk en bemoeienissen, in eer en geweten. We verwijzen hierbij graag naar het artikel dat ACOD-stafmedewerker Dries Goedertier in 2018 schreef voor Knack: ‘Uitdoving vaste benoeming laat zien wat regering van ambtenaren verwacht: totale volgzaamheid’.

Indien Voka er niet in slaagt zijn politieke vertegenwoordigers tot rede te brengen, dan zullen we alsnog klaarstaan voor acties om het ambtenarenstatuut te beschermen en in ere te herstellen.

Jan Van Wesemael, Chis Moortgat