De voorbije weken hebben onze militanten het druk gehad. Dat is goed. Daarmee bewijzen ze dat ze het verschil maken op de werkvloer. Bij emotionele acties is het van groot belang dat de collega’s een herkenbaar aanspreekpunt hebben. Onze vakbondssecretarissen zijn dan wel aanwezig, het is een bijzondere meerwaarde dat de mensen iemand kunnen aanspreken die dagelijks tussen hen werkt en leeft. We brengen graag hulde aan onze militanten die dag na dag onze vakbond een gezicht geven, waar dan ook.

Onze militanten zijn ook aanwezig op acties. De ene actie is de andere niet. Wanneer we een Europese actie ondersteunen (zie elders in dit nummer) voor de toekomst van de Belgische spoorwegen als openbare dienst, dan is dat voor velen wellicht ver van de werkvloer. Nochtans bepaalt de Europese Commissie voor een belangrijk deel de toekomst van het spoorwegpersoneel, hun gezin en de treingebruikers. We zien weer ouderwetse idealen van Thatcher en copycats opduiken in Europa en in ons land. Het verhaal van liberaliseren en privatiseren. Alsof men denkt dat we de energiecrisis al vergeten zijn. We hebben nog nooit zoveel betaald voor energie, een elementaire nutsvoorziening in een beschaafde samenleving, en de grote energiemultinationals weten met hun miljarden winst geen blijf. Hun solidariteit met bedrijven die het moeilijk hebben is nog minder dan 0,0. De verbonden van werkgevers kunnen iets leren van de solidariteitsbeginselen bij vakbonden van werknemers.

Acties en onderhandelingen

Daarom ook namen we volop deel – met grote stakingsbereidheid op 10 maart – aan de actieweek van ACOD om het belang van de openbare diensten te beklemtonen. Stop met besparen en investeer voluit! Wist je dat 1 euro investering in de spoorwegen 3 euro oplevert? We spreken dan niet alleen over sociale en ecologische winst, maar ook economische winst. We worden daarin trouwens bevestigd door de vakbond van de werkgevers, VBO. In 2018 berekende het VBO wat een gedeeltelijke stakingsdag bij het spoor de economie kost: 40 miljoen euro (nu dus meer). Met andere woorden, het spoor zorgt voor een economische opbrengst van minstens 14,6 miljard euro op jaarbasis. Dat noemt men ondernemerschap op het niveau van de Champions League. Applaus graag.

Maar naast acties, voeren we ook onderhandelingen. In de vorige Tribune en via andere kanalen gaven we een toelichting bij het voorstel van het Protocol van Sociaal Akkoord. ACOD Spoor-CGSP Cheminots heeft dit na syndicale besluitvorming goedgekeurd, mede door een belangrijke toegift op onze vraag: de hospitalisatieverzekering van de gepensioneerden en hun rechthebbenden wordt in het statuut opgenomen waardoor er in de toekomst geen discussie meer is over het wel of niet toekennen van een hospitalisatieverzekering aan de gepensioneerden. We bewijzen dat vakbondswerk niet stopt bij pensionering. Zoals eerder vermeld, zal de hospitalisatieverzekering eveneens opgenomen worden in Kas 3, de solidariteitskas van het spoorwegpersoneel.

Resultaat

Dit is niet alles: wanneer we dit schrijven, zijn we volop aan het onderhandelen om ook de hospitalisatieverzekering voor de actieven - die volledig ten laste is van de het bedrijf - in het statuut te krijgen. Indien we dit realiseren, mogen we spreken van een - wat betreft koopkracht – miniprotocol, maar dan wel eentje in een historisch kader. We strijden immers al decennia om de hospitalisatieverzekering in het statuut te krijgen.

Naast de ecocheques (250 euro in 2023 en 200 euro in 2024) en de progressieve verhoging van de maaltijdcheques (0,5 euro op 1 juli 2023 en 0,5 euro op 1 januari 2024), kregen we ook de garantie dat in deze tijden van aanwervingen het huidig evenwicht tussen statutairen en niet-statutairen behouden blijft (88-12 procent).

Daarnaast boekten we ook resultaat met de aanwerving van 50 extra Securail-agenten om de agressie in trein en station aan te pakken (zie elders in deze  Tribune). Ook daar heeft ACOD Spoor het voortouw genomen.

Met sterke militanten op de bres bereik je meer aan de onderhandelingstafel. Wanneer militanten verantwoordelijkheid opnemen en hun nek durven uitsteken in sociale conflicten om samen oplossingen te vinden met de werkgever, dan speel je een rol van betekenis.

Günther Blauwens

STREAMER

“De verbonden van werkgevers kunnen iets leren van de solidariteit bij vakbonden van werknemers.”