De vakbonden van de openbare sector hebben in gemeenschappelijk front het intersectorale eisencahier ingediend bij de premier. Welke eisen en verwachtingen van het personeel van de openbare sector vinden we waarin terug?

Chris Reniers: “De nadruk in dit eisencahier ligt voornamelijk op de kwalitatieve eisen. Het gaat dan om maatregelen om de openbare diensten performanter te laten functioneren, door middel van de aanwerving van personeel, maar ook door extra financiering.
Voorts bevat het eisencahier ook een hele rist eisen rond op de directe werksituatie en de loopbaan van het overheidspersoneel. Enkele voorbeelden zijn de erkenning van corona als beroepsziekte, maatregelen rond pensioenen en statuten, de verbetering van de werkomstandigheden en de verhoging van de syndicale premie. Die laatste bedraagt in de openbare sector trouwens nog steeds 90 euro, terwijl die in de privé al opgetrokken is tot 140 euro. Dat bedrag mag toch wel gelijkgeschakeld worden? Kortom, we hebben tal van dossiers waarover we met de premier rond de tafel willen zitten.”

Hoe reageerde de premier op het eisencahier?

Chris Reniers: “Helaas stellen we vast dat zijn kabinet de behandeling op de lange baan heeft geschoven. We begrijpen dat het uitzonderlijke tijden zijn, maar wanneer we zien hoeveel tijd, inspanning en geld de federale regering stak in de onderhandelingen met de private sector, dan is het schrijnend te zien hoe ze haar eigen overheidspersoneel verwaarloost.
Een snelle oplossing is nodig, want het geduld van onze leden is niet oneindig. Velen van hen blijven dapper aan de slag tijdens de intussen vierde coronagolf, maar ze zitten wel op hun tandvlees. Het personeel van de openbare diensten heeft nood aan erkenning. In enkele sectoren zijn intussen gelukkig al akkoorden gesloten, maar waar we echt nood aan hebben, is een globaal akkoord als kader voor toekomstige sectoronderhandelingen.”

Recent kwamen de FOD Financiën in het nieuws door de hoge werkdruk, die fouten veroorzaakt bij belastingcontroles. Hoe komt dit?

Chris Reniers: “Het personeel van de belastingdiensten kampt al jaren met personeelstekorten. Er wordt onvoldoende aangeworven en opgeleid. Ook slaagt de FOD er niet in ouder en meer ervaren personeel lang genoeg in dienst te houden om jongere collega’s te begeleiden in toepassing van de toch wel complexe fiscale wetgeving. Op die manier kunnen ze onmogelijk opboksen tegen private bedrijven die zwaar investeren om zich te wapenen tegen fiscale controles.
Mentorship zou een goede oplossing zijn voor dit probleem. Laat ervaren collega’s op het einde van hun carrière hun kennis en ervaring doorgeven aan de jongere belastingcontroleurs. Ouderen blijven zo langer aan de slag en jongeren krijgen een goede coaching. Mentorship is trouwens een praktijk die best in alle openbare diensten zou toegepast worden.”

Intussen is ook de strijd tegen de minimale dienstverlening bij De Lijn nog niet voorbij.

Chris Reniers: “Onze sector TBM diende samen met de twee andere vakbonden bij De Lijn een verzoekschrift in bij het Grondwettelijk Hof tegen de manier waarop De Lijn de minimale dienstverlening organiseert. Het collectieve stakingsrecht en de individuele werknemers worden onaanvaardbaar zwaar onder druk gezet door die nieuwe procedure.”

Zijn er gebeurtenissen uit 2021 die je erg getroffen hebben?

Chris Reniers: “Enkele momenten zijn me toch sterk bijgebleven. De voorbij maanden zagen we opnieuw een opstoot van de opvangcrisis bij Fedasil. Dagelijks ziet het personeel daar honderden mensen samenpakken voor hun deur, maar ze hebben niet de mensen, middelen en plaatsen om in opvang te voorzien. Het gevolg is dat ze niet begeleide minderjaren de koude nacht moeten insturen. Dergelijke taferelen zijn een welvarend land als België onwaardig. Al jaren beloven de politiek verantwoordelijken oplossingen, maar door kortzichtigheid en een gebrek aan financiering keer het probleem steeds terug.
Verder waren er ook de schrijnende taferelen van de watersnood in Wallonië en Limburg de voorbije zomer. Nu, maanden later, leven nog duizenden gezinnen zonder elektriciteit of verwarming. Dat is een geen manier om het nieuwe jaar in te gaan. Ook hier loopt ons land achter de feiten aan omdat we onvoldoende investeren in openbare diensten en hulpverlening. En helaas wordt wie het zwakst staat, weer het zwaarst getroffen.”

Wat zijn je wensen voor het nieuwe jaar?

Chris Reniers: “Ik hoop dat we in 2022 opnieuw meer persoonlijke contacten kunnen hebben tussen leden, militanten en afgevaardigden. De diensten van onze sectoren en gewesten staan in elk geval klaar voor eerstelijnshulp op de werkvloer en op intersectoraal niveau zetten we in op een maandelijkse pensioendienstverlening. Ik bedankt iedereen voor hun sterke inzet en wensen onze leden en hun familie een goede gezondheid, veel voorspoed en geluk!"