Ook in 2022 zal het coronavirus nog een belangrijke rol blijven spelen in ons leven. Welke lessen kunnen we trekken uit de ervaringen van de voorbije twee jaar?

Chris Reniers: “Het is duidelijk dat de openbare diensten permanent in de bres blijven staan, dat het personeel van de openbare sector een groot aandeel had in het blijven functioneren van ons land en dat een sterke sociale zekerheid en goede openbare diensten in deze tijden onontbeerlijk zijn.

Het is wel opvallend hoe corona de gemoederen nog altijd zo beroert en hoe iedereen daarin graag vertrekt vanuit het eigen grote gelijk. Het is gemakkelijk om het coronabeleid te becommentariëren en te bekritiseren. Sommigen gaan zelfs zover de geschiedenis te herschrijven.

We mogen echter niet vergeten dat een dergelijke pandemie onuitgegeven is voor onze generatie. Uiteraard zullen dan discutabele beslissingen genomen worden. Niemand heeft immers de wijsheid in pacht. Een grondige analyse van het gevoerde coronabeleid kan dus helpen om ons beter voor te bereiden op de volgende winter. Die analyse moet dan wel gestoeld zijn op wetenschappelijke argumenten.”

Komt de wetenschap te vaak in de verdrukking in het politieke debat en tijdens straatprotesten?

Chris Reniers: “Je kan uiteraard weinig doen tegen zelfverklaarde experts en fantasten, maar in een dergelijk ernstige gezondheidscrisis kan je toch moeilijk ingaan tegen objectieve cijfers en de daaraan gekoppelde wetenschappelijke expertise? Anders stel je je op het niveau van creationisten in het ontkennen van de evolutietheorie van Darwin en alle nog betere wetenschappelijke inzichten. Wat opvalt bij die stemmen, is niet enkel hun krakkemikkige wetenschappelijke argumenten, maar ook het grote wantrouwen tegen elke vorm van autoriteit en overheid. Dat is bijzonder gevaarlijk, want voor je het weet, glijd je af richting taferelen als de bestorming van het Capitool. Dat kan onze democratische samenleving niet toestaan.

Dit betekent niet dat we alle beslissingen kritiekloos of ongenuanceerd moeten aanvaarden. Die moeten door een breed parlementair en maatschappelijk debat gedragen worden, op basis van eerlijke, correcte en wetenschappelijk onderbouwde argumenten.”

Wordt de coronapandemie door sommigen ook misbruikt om een eigen agenda door te drukken?

Chris Reniers: “Ik kan geen begrip opbrengen voor de houding van de werkgeversorganisaties VBO en Voka, die de pandemie nu aangrijpen om verregaande sociaal-economische maatregelen door te voeren ten nadele van de werknemers. Dit is niet het moment om sociale akkoorden die zeer evenwichtig in elkaar zitten onder druk te zetten op basis van argumenten die absoluut niet acuut, actueel of nodig zijn.

De werknemers van de openbare diensten en de privé die al twee jaar het beste van zichzelf geven, verdienen het niet om getroffen te worden door ingrepen die raken aan hun welzijn en inkomen. Nu hebben we juist nood aan sereniteit en samenwerking om tot globale oplossingen te komen voor werknemers en bedrijven.

Trouwens, de overheid heeft de voorbije twee jaar veel fondsen en subsidies vrijgemaakt om bedrijven tegen weinig of geen voorwaarden te ondersteunen. Zou het niet beter zijn dat geld te beschouwen als overbruggingskredieten, die later onder bepaalde voorwaarden moeten terugvloeien naar de maatschappij, om gebruikt te worden waar de noden het hoogst zijn?”

In 2022 zal wellicht ook de pensioendiscussie weer opflakkeren. Wat zijn je verwachtingen en wensen?

Chris Reniers: “Het wordt tijd dat men werk maakt van een goed pensioen voor iedereen op het einde van de loopbaan. Er ligt dus heel wat werk op de plank: de zware beroepen, de lengte van de loopbaan, de pensioenleeftijd, de verschillende pensioenstelsels… De ene politieke partij na de andere lanceert haar voorstellen hierover.

Voor de ACOD is het belangrijk dat ons pensioen logisch en goed onderbouwd in elkaar zit, met voldoende financiering en rekening houdend met de verschillende pensioenstelsels – openbaar, privaat en zelfstandigen.

De ACOD zal het statutair pensioen blijven verdedigen. Dat dat men stopt het ambtenarenpensioen te viseren als het failliet van onze pensioenen. We kijken daarom ook kritisch naar de financiering van de andere stelsels. We zien immers dat sommigen veel meer uit de pensioenpot ontvangen dan ze erin steken en dat het verschil wordt bijgepast uit collectieve middelen. Op die manier wordt geld onttrokken aan de openbare diensten en draait uiteindelijk iedere burger op voor de rekening.”

De cover van deze editie verwijst naar de problemen die de Vlaamse regering veroorzaakt bij de lokale besturen. Wat is er daar aan de hand?

Chris Reniers: “De Vlaamse regering maakt er een zootje van met haar privatiseringsdrang. Vanaf pagina 26 legt sector LRB uit hoe de Vlaamse regering haar eigen wetgeving met de voeten treedt. Dat zijn nog maar enkele voorbeelden. Ook de houding van ministers  Diependaele van de N-VA en Somers van de Open VLD inzake huisvesting is onaanvaardbaar.”