De ACOD heeft een intensieve actieperiode achter de rug met stakingen op 24, 25 en 26 november. Hebben die opgeleverd wat je ervan verwacht had?

Chris Reniers: “Ik wil eerst en vooral al onze leden en militanten bedanken voor hun inzet en solidariteit, door mee te staken, piket te staan of deel te nemen aan de concentraties in de verschillende gewesten. Om een sterk signaal te geven, is het immers niet enkel belangrijk dat je staakt, maar ook dat die staking goed zichtbaar is.

In tegenstelling tot in het begin van onze acties bij de start van de Arizona-regering, merk ik nu wel dat we meer steun krijgen, zowel bij de bevolking als in de media. Het besef begint goed door te dringen dat de impact van de regeringsmaatregelen aanzienlijk is, zowel op het vlak van pensioenen als van besparingen bij openbare diensten.”

Op de eerste dag van de stakingen kondigde de regering af dat er op het lang aanslepende begrotingsconclaaf eindelijk een akkoord was gevonden. Gooide dat nog wat meer olie op het vuur?

Chris Reniers: “Zeker en vast! De stappen die de regering zet om de begroting in evenwicht te krijgen, door te morrelen aan de index – eigenlijk niet minder dan een indexsprong –, de verhoging van btw op tal van goederen en diensten en extra besparingen op de openbare sector, hebben veel kwaad bloed gezet.

Door kleine lonen, vanaf 4.000 euro bruto en kleine pensioenen vanaf 2.000 euro bruto niet volledig te indexeren, raakt de regering zeer veel mensen in de portemonnee. De kosten die zij moeten betalen, bijvoorbeeld huishuur of facturen van het rusthuis, worden echter wel volledig geïndexeerd. Noodzakelijke uitgaven stijgen zo sneller in prijs dan het loon of de uitkering.

Velen voelen deze maatregelen aan als bijzonder onrechtvaardig en onevenredig. Ze hebben het gevoel dat de besparingen op hun kap doorgevoerd worden. Dat 25 miljard euro subsidies wordt gegeven aan privébedrijven, maar dat de regering geen cent overheeft voor het eigen personeel, wekt woede en verontwaardiging. Intussen wordt de meerwaardebelasting afgevlakt en zo ingewikkeld gemaakt, dat die onwerkbaar wordt en totaal niet de inkomsten oplevert zoals geschat. Terwijl de banken 1 miljoen euro per dag winst maken.”

Hebben de vakbondsacties het voorbije jaar dan niets opgeleverd?

Chris Reniers: “Een aantal maatregelen hebben we wel kunnen bijsturen of afzwakken, bijvoorbeeld inzake pensioenen. Het is goed dat daar ziekteperiodes niet langer in aanmerking worden genomen om een pensioenmalus op te leggen. Ook positief is dat het eerste jaar van de carrière opnieuw meetelt zoals voordien het geval was en dat de moederschapsrust nu opnieuw in aanmerking genomen wordt voor de pensioenberekening.

Onze acties hebben bijgedragen tot deze wijzigingen. Maar het is natuurlijk wel zo dat je met een rechtseconomische regering opgescheept zit en dat we maar bij een partij terecht konden om correcties te vragen of onze bezorgdheden te uiten. Helaas heeft die onvoldoende gewicht om op haar eentje alle beleidskeuzes te wijzigen. Het is dan ook spijtig dat de andere partijen die zich graag een ‘sociaal’ profiel aanmeten - zoals cd&v en Les Engagés - in de praktijk niet thuis gaven voor de verdediging van sociale verworvenheden en de openbare diensten.”

We zijn op het einde van 2025 beland. Hoe ziet het nieuwe jaar eruit?

Chris Reniers: “Ook in 2026 moeten we ons voorbereiden op verder verzet tegen asociale maatregelen van deze regering. Maar tegelijk moeten we ons ook blijven inzetten voor mensenrechten en ons verzetten tegen geweld, onrecht en discriminatie - niet alleen hier in eigen land, maar ook internationaal. We zijn getuige van het stopzetten van ontwikkelingshulp, de toename van genocidaal geweld en hongersnood. De wereld is beslist geen veiliger plek geworden. Het gevaar van extreemrechts neemt overal toe en democratieën staan wereldwijd onder druk. Daartegen samen actie voeren, helpt ons streven om een betere wereld te realiseren.

Heel dicht bij huis echter hoop ik dat iedereen ook in de kleine dingen, in familie en de relatie met de collega’s, warmte en fijne momenten mag beleven. Voor 2026 wens ik allen in het bijzonder een goede gezondheid toe.”