Terugblik: 19 x dank

Na 19 jaar in de sector Onderwijs word ik op 1 juni federaal secretaris van het ABVV. Negentien jaar heb ik me zo goed ik kon ingezet voor de personeelsleden in de scholen, centra,… Dat lukte de ene keer al beter dan de andere, maar als ik terugblik, is de balans toch eerder positief. Door te onderhandelen hebben we op verschillende momenten erger kunnen voorkomen en soms ook een overwinning geboekt.

Na 19 jaar vertrekken geeft de kans om terug te blikken. Ik zou dat willen doen aan de hand van 19 bedankingen aan mensen of groepen die in die periode op een specifieke manier een steun zijn geweest. Het probleem met namen noemen is altijd dat je bepaalde namen niét noemt. Daarom deze disclaimer: het is niet omdat je niet genoemd wordt, dat je niet genoemd had kunnen worden. De plaatsen zijn echter beperkt.

Dank aan de leden

Eerst en vooral wens ik de leden te danken voor het vertrouwen dat ze me 19 jaar lang hebben geschonken. Het lid is het ankerpunt van onze organisatie. Steeds heb ik getracht de leden als referentiepunt te nemen, wanneer ik tijdens onderhandelingen een positie moest innemen. Dat niet ieder lid op ieder moment zich 100 procent kon terugvinden in al onze standpunten, is logisch, maar ik heb wel steeds gestreefd naar een zo groot mogelijke algemene deler.

Dank aan de militanten

Het laatste congres hebben we het nog extra in de verf proberen te zetten: de militanten binnen onze organisatie verdienen onze onvoorwaardelijke waardering. Zij staan – als vrijwilligers – in de eerste lijn en zijn de verbindingsfiguren tussen het professionele kader en de basis. Ik wil alle militanten hartelijk danken voor hun inzet en hoop hen talrijk terug te zien op de talrijke manifestaties die we ongetwijfeld nog zullen houden.

Dank u nummer 3

De afgevaardigden van de basiseducatie wil ik danken voor de kritische, constructieve samenwerking die ik mocht opstarten binnen deze sector. We hebben samen geschiedenis geschreven door een rechtse regering te laten beslissen om een grote groep personeelsleden benoembaar te maken. De weg naar het statuut was voor hen hobbelig en het heeft heel wat tijd gevraagd, maar het resultaat mag er zijn.

Dank u nummer 4

In 1999 ben ik gestart als halftijds adjunct-provinciaal secretaris in de provincie Vlaams-Brabant. Gedurende vier jaar ben ik opgeleid door Roger Vandevenne, die mij wegwijs maakte in de regelgeving en zijn expertise met mij deelde. De specialisatie in het personeelsstatuut – DRP, BVR TBS/OB, wat houden we toch van afkortingen! – maakte dat ik later als adjunct-algemeen secretaris in de voetsporen van Roger ben getreden. Dank, Roger, voor de opleiding en de ondersteuning.

Dank u nummer 5

In het algemeen secretariaat in Brussel heb ik als adjunct-algemeen secretaris samengewerkt met Claude Walgraef, Hugo Deckers en Georges Achten. Claude en Hugo ben ik dankbaar voor de ruimte die ze me lieten om mijn ding te doen in de onderhandelingen en de andere taken waarvoor ik bevoegd was. Georges dank ik voor de weg die we samen hebben afgelegd. Hij was hard voor wie het verdiende en zacht voor wie het nodig had, behoedzaam, maar toch steeds duidelijk en altijd met een sterke syndicale reflex die refereerde naar de basismilitant.

Dank u nummer 6

Ik dank alle collega-secretarissen die op een positieve manier – hier vallen er een paar af – hebben bijgedragen tot het versterken van onze vakorganisatie. Het aantal leden is jaar na jaar gestegen, toch een waardemeter die aangeeft hoe we gewerkt hebben. Ons ledenaantal is de afgelopen jaren met ongeveer 40 procent toegenomen. Dat is in de eerste plaats het werk van de militanten en de basiswerking, maar toch ook een erkenning van het werk van ACOD Onderwijs in zijn geheel.

Dank u nummers 7 en 8

Nancy Libert wil ik tweemaal bedanken. Een eerste maal voor de periode toen ze het algemeen secretariaat versterkte als stafmedewerker. Ik kon met meer dan een gerust hart op haar steunen om de veelheid aan teksten van de Vlor te screenen, zodat we enkel de knelpunten nog moesten bespreken. Dat kwam bovenop de ondersteuning die ze al bood aan de provincies. Een tweede maal dank ik haar als collega-secretaris. Ze was een collega voor wie het woord loyaliteit betekenis heeft, een collega die meedenkt voor de organisatie en oog heeft voor grotere geheel.

Dank u nummer 9

Het gewicht dragen van een syndicale organisatie is geen evidentie, dat lukt enkel indien je goed omringd bent. Ik dank Luc Van de Cruys voor zijn onverdroten inzet om ACOD Onderwijs op het vlak van de communicatie op de kaart te zetten. Bovendien hebben we een gemeenschappelijk parcours afgelegd: naar dezelfde secundaire school geweest, aan dezelfde school lesgegeven, afgevaardigde van ACOD Onderwijs geweest, beide provinciaal secretaris geworden en finaal onze vakbond gediend op het ‘nationaal’ secretariaat.

Dank nummer 10

Chris Reniers en bij uitbreiding de leden van de Vlaamse Intergewestelijke van ACOD wil ik danken voor het vertrouwen dat ze in mij gesteld heeft om namens de ACOD een mandaat op te nemen bij het federale ABVV. Karel Stessens, ondertussen op rust, wil ik danken voor zijn parler-vrai, zijn duidelijkheid en zijn vermogen tot relativeren.

Dank u nummer 11

Aan Frans van Hamersveld, Evi De Wolf en Niko Roelant van de juridische dienst: dank voor de geleverde ondersteuning en het begrip wanneer we weer eens tegen een deadline aanleunden en toch nog vroegen om een zaak in te leiden. De discussies waren verhelderend en lieten ons als sector toe om goede beslissingen te nemen.

Dank u nummer 12

Het belang van het gemeenschappelijk front kan in onze sector niet overschat worden. Het vraagt bijkomende inzet en overleg, maar het is dat meer dan waard. Ik dank alle collega’s van de andere onderwijsvakbonden die een goede samenwerking mogelijk maakten. Specifiek wil ik hier toch een apart woord van dank richten aan Jos Vanderhoeven van de COC. Met zijn typerende stijl en zijn afgemeten gevoel voor humor, maar vooral met zijn onverdroten inzet is hij jarenlang de motor geweest van het gemeenschappelijk vakbondsfront. Dank daarvoor.

Dank u nummer 13

Een belangrijke groep mensen die een woord van dank verdienen zijn de mensen van het ministerie van Onderwijs. De ploeg van Hilde Lesage staat open voor gesprek en dialoog en geeft steeds blijk van een grote kennis van zaken. Hun expertise zou door iedere minister gekoesterd moeten worden.
Ook iemand als Roger Meert was een rots in de branding wanneer het op personeelsregelgeving aankwam. De contacten met hem verliepen steeds constructief en duidelijk en – binnen het kader van de regelgeving – oplossingsgericht. Roger, dank hiervoor.

Dank u nummer 14

Zoals sommigen weten, neem ik dagelijks de trein van Aarschot naar Brussel. Dit zou een rustige rit kunnen zijn, waar je je voorbereidt op wat de dag brengen zal. Nu wil het toeval (bestaat dit?) dat ook enkele mensen van de administratie in de regio Aarschot wonen. Guy Janssens, Patricia Van Reet en Evi Verduyckt maakten dat soms van een rustige start of einde van de werkdag niet veel in huis kwam. We praatten in alle openheid over het onderwijs en wat er beter zou kunnen. Dank voor de boeiende gesprekken.

Dank u nummer 15

Ook Mieke Vermeiren wens ik te danken. Uren hebben we onderhandeld met wisselend succes voor ons als vakorganisatie, maar steeds vanuit wederzijds respect. Dat goed onderwijs enkel mogelijk is met goede personeelsleden die recht hebben op een statuut dat hen beschermt tegen willekeur, was ook voor Mieke eigenlijk een evidentie.

Dank u nummer 16

Tijdens de onderhandelingen met de overheid waren ook de koepels en het gemeenschapsonderwijs steeds van de partij. Discussies verliepen op het scherp van de snee, maar steeds met luisterbereidheid en meestal ook met zin om op zoek te gaan naar het compromis. De meeste tijd heb ik daar doorgebracht met Paul Wille van KOV (toen nog VSKO, de ‘Guimardstraat’) en Marc Smets van het gemeenschapsonderwijs. Ik dank hen voor de interessante discussies. Paul Wille specifiek voor zijn tussenkomsten die steeds to the point waren en vaak ook doorspekt met enig gevoel voor humor.

Dank u nummer 17

Raymonda Verdyck wil ik danken voor de boeiende vergaderingen waar we samen keken hoe we het gemeenschapsonderwijs konden versterken. We zaten niet steeds op dezelfde lijn, omdat we soms andere klemtonen wilden leggen. Toch denk ik dat de dialoog belangrijk is en blijft: het gemeenschapsonderwijs is nodig en noodzakelijk en de moeite waard om voor te vechten.

Dank u nummer 18

Bij de start van mijn syndicale loopbaan heb ik mijn vader en moeder bedankt voor de mogelijkheden die ze me geboden hebben om verder te studeren na mijn secundair onderwijs. Dit heeft van hen inspanningen en opofferingen gevraagd zonder dewelke dat niet mogelijk geweest zou zijn. Ook nu mag een woord van dank niet ontbreken.

Dank u nummer 19

Tot slot wil ik ook mijn vrouw en zoontje betrekken in mijn dankwoord. Dank voor het begrip voor mijn afwezigheden en voor de steun in mijn syndicale werkzaamheden. Ik hoop dat ik op hen kan op blijven rekenen, want het gaat er waarschijnlijk niet beter op worden in de nieuwe job.

□ □ □

Een periode wordt afgesloten en nieuwe breekt aan. Zowel voor mezelf als voor ACOD Onderwijs. Ik wens ACOD Onderwijs een goede vaart. De nieuwe ploeg en de collega die de leiding overneemt, wens ik veel moed, inzet en doorzettingsvermogen om verder te bouwen aan een sterke ACOD Onderwijs. Het ga jullie allemaal goed, het was een eer om de sector Onderwijs te mogen leiden en dienen.

raf.deweerdt@acod.be